...

Bir bahar günü ...  Ilık bir esinti vardı etrafımda, nereye gitsem beni takip ediyordu. Üstüme korumalıklarımı aldım. Emir vermiş olsam da korumama, o da beni koruyamadı takibindeki ılık esintinin kendisinden.
 
Birden bir ses duydum dünyaya bakan aralıklardan. Gördüklerim esintiden daha ürpertici geldi bana. İlk kez gördüm onları sokakta ...  Melekler bizi taşlamada ...

Kendileri kadar beyaz, küçük ama kuvvetli taşlardı bunlar. Etime vurduğunda acıtıyordu ama öyle tılsımlı bir taştı ki melek taşları, geriye kanıt bırakmıyorlardı. Acıdan sonra taşlar ortadan kayboluyordu.

O gün deniz kızlarının sayısı da arttı. Uzun süredir bu kadar deniz kızını bir arada görmemiştim. Adeta birbirleriyle yarışıyorlardı. Kimi büyümüş, kimisi küçük kalmış. Bir bir kıyıya vuruyorlardı.
Sihirli bir gündü kıyıya vuran deniz kızları da meleklerin taşları da bir bir yok oluyorlardı.

Burası Dünya !... Rüyalar alemi gibi adeta ...
Sen nasıl görürsen sana öyle davranır Dünya ...